Het was rond 1978 dat mijn passie voor technologie ontstond, toen ik voor het eerst in aanraking kwam met elektronica in de breedste zin van het woord. Dit gebeurde in een bijzonder elektronicawinkeltje aan de Bilderdijkstraat in Amsterdam, namelijk Radio Lenssen. De etalages waren verdeeld in twee delen: aan de rechterkant nieuwe onderdelen, en aan de linkerkant defect retourgoed van diverse fabrikanten en merken. Juist die linkerzijde trok mijn volledige aandacht.

Deze sectie stond vol met defecte retourgoederen van importeurs, vaak van B-merken zoals Yoko en AudioSonic, maar soms had je geluk en vond je ook A-merken. Zo kocht ik daar mijn eerste en enige Macintosh ooit, maar ook een MSX-computer en een Commodore. Al snel begon ik een handeltje en verkocht de daar gekochte en gerepareerde apparatuur aan familie, vrienden, kennissen en zelfs op de middelbare school.

Een van mijn eerste succesvolle producten was een omgebouwde compacte wereldontvanger die als politiescanner kon functioneren. Hiervoor paste ik de frequentieschaal aan, zodat deze onder de 78 MHz zou ontvangen. Daarnaast voegde ik een ruisonderdrukker toe die ik als zelfbouwpakket bij de Tandy in Amsterdam had gekocht. Langzaam breidde mijn klantenkring zich uit en steeg de vraag naar draadloze huistelefoons, babyfoons en intercomsystemen.

Als jong volwassene kreeg ik de kans om betrokken te zijn bij de bouw, het onderhoud en de uitbating van de zogenaamde 06-lijnen, waar we zowel de adult-afdeling als de babbelboxen bedienden tijdens hun hoogtijdagen. Het waren wilde en mooie herinneringen uit die periode, maar zoals alles, kwam ook daar een eind aan.

In de tijd van semafoons, de 'Kermits' en niet veel later de draagbare telefooncel, ook wel autotelefoon genoemd, had ik leuke handel, al was het nooit een hoofdinkomen. Vaak had ik er een fulltime baan naast, maar de herinneringen aan die tijd zijn voor mij onvergetelijk.