Wat Maakt een Nerd een Nerd?
De term "nerd" heeft in de loop der jaren veel betekenissen gehad, van een spottende bijnaam tot een trots geuzenwoord. Maar wat betekent het eigenlijk om een nerd te zijn? En wat onderscheidt een nerd van, laten we zeggen, een geek of een "normaal" persoon? In dit blog duiken we in de wereld van nerds en ontdekken we wat hen zo uniek maakt.
De Oorsprong van "Nerd"
Laten we beginnen met de oorsprong van het woord. De term "nerd" werd voor het eerst populair in de jaren 50, en had oorspronkelijk een negatieve bijklank. Het verwees naar mensen die sociaal ongemakkelijk waren, vaak geïsoleerd, en vooral bezig met academische of intellectuele onderwerpen. In de popcultuur van die tijd, en zelfs in de decennia daarna, werden nerds vaak gezien als mensen die niet bij de "coole" menigte hoorden.
Gelukkig is dat beeld de laatste jaren flink veranderd. Dankzij de opkomst van de technologie-industrie en de enorme impact van nerd-cultuur (denk aan Marvel-films, videogames en Silicon Valley), is de term nerd steeds meer een geuzennaam geworden. Nerds zijn tegenwoordig de innovators, de denkers, en vaak de trendsetters van onze moderne tijd.
Wat Maakt Iemand een Nerd?
Het was rond 1978 dat mijn passie voor technologie ontstond, toen ik voor het eerst in aanraking kwam met elektronica in de breedste zin van het woord. Dit gebeurde in een bijzonder elektronicawinkeltje aan de Bilderdijkstraat in Amsterdam, namelijk Radio Lenssen. De etalages waren verdeeld in twee delen: aan de rechterkant nieuwe onderdelen, en aan de linkerkant defect retourgoed van diverse fabrikanten en merken. Juist die linkerzijde trok mijn volledige aandacht.
Deze sectie stond vol met defecte retourgoederen van importeurs, vaak van B-merken zoals Yoko en AudioSonic, maar soms had je geluk en vond je ook A-merken. Zo kocht ik daar mijn eerste en enige Macintosh ooit, maar ook een MSX-computer en een Commodore. Al snel begon ik een handeltje en verkocht de daar gekochte en gerepareerde apparatuur aan familie, vrienden, kennissen en zelfs op de middelbare school.
Een van mijn eerste succesvolle producten was een omgebouwde compacte wereldontvanger die als politiescanner kon functioneren. Hiervoor paste ik de frequentieschaal aan, zodat deze onder de 78 MHz zou ontvangen. Daarnaast voegde ik een ruisonderdrukker toe die ik als zelfbouwpakket bij de Tandy in Amsterdam had gekocht. Langzaam breidde mijn klantenkring zich uit en steeg de vraag naar draadloze huistelefoons, babyfoons en intercomsystemen.
Als jong volwassene kreeg ik de kans om betrokken te zijn bij de bouw, het onderhoud en de uitbating van de zogenaamde 06-lijnen, waar we zowel de adult-afdeling als de babbelboxen bedienden tijdens hun hoogtijdagen. Het waren wilde en mooie herinneringen uit die periode, maar zoals alles, kwam ook daar een eind aan.
In de tijd van semafoons, de 'Kermits' en niet veel later de draagbare telefooncel, ook wel autotelefoon genoemd, had ik leuke handel, al was het nooit een hoofdinkomen. Vaak had ik er een fulltime baan naast, maar de herinneringen aan die tijd zijn voor mij onvergetelijk.
